11de Thomas Mann-lezing
Welke toekomst voor Belgische federatie?
Deze lezing heeft Philippe Van Parijs ook gehouden voor de KU Leuven, raadpleegbaar als "Belgium: een utopie voor onze tijd?" op YouTube.
Verslag
Professor Philippe Van Parijs opende zijn lezing met een sterke vraag: zal België barsten? Daarbij gaf hij zes mogelijke (of onmogelijke) splitsingsscenario’s aan voor België, waarbij het geval Brussel duidelijk de splijtzwam was. Hij vroeg aan zijn publiek om aan te geven welk scenario het meest waarschijnlijke (of het minst onwaarschijnlijke) was.
Deze scenario’s waren:
- Groot-Vlaanderen (Brussel met Vlaanderen, Wallonië alleen)
- Nation francophone (Brussel met Wallonië, Vlaanderen alleen)
- Rattachisme (Brussel met Vlaanderen, Wallonië met Frankrijk)
- Groot Nederland (Brussel met Wallonië, Vlaanderen met Nederland)
- Condominium (Vlaanderen en Wallonië onafhankelijk, Brussel beheerd door Vlaanderen en Wallonië)
- Brussels EC (Vlaanderen en Wallonië onafhankelijk, Brussel ook, als hoofdstad van de Europese unie).
Van Parijs toonde echter aan dat België niet zal barsten.
Maar behalve Brussel, was er nog een ander, niet minder belangrijk fenomeen, namelijk in België zijn er twee democratieën en twee democratieën, zo beweerde anderhalve eeuw geleden John Stuart Mill al, kunnen niet functioneren en zeker niet als die democratieën een verschillende taal spreken. Een volk met een gemeenschappelijke cultuur en dus taal zal België nooit worden. Wat dan? Wel, misschien moeten we rekening houden met iets wat niet voorspelbaar was. Aan de hand van enkele grafieken werd de taalvaardigheid in België geïllustreerd, zowel per regio, per leeftijd als volgens de evolutie in de tijd. Daaruit blijkt duidelijk dat het Engels stilaan het pleit wint, zeker bij de jeugd. En terecht, want wij moeten durven zeggen: give us back our language, want het Engels is in feite een continentale ontstaan uit een mengeling van het Germaans en het Frans Een pleidooi dus voor het Engels als (tweede) voertaal. Philippe Van Parijs heeft nog twee andere items vermeld, zonder daar diep op in te gaan: de wens voor een federale kieskring en de wens van een senaat zonder senatoren (maar met individuen geplukt uit het volk die zich gedurende een periode van bijvoorbeeld zes maand zouden moeten buigen over thema’s van belang op lange termijn: klimaat, energie enz.).