Reeks: Onbekend (?), niet onbemind (3) - Lezing
Bruno Schulz en Mieczysław Weinberg
Derde in een reeks van drie lezingen over misschien onbekende, maar zeker interessante persoonlijkheden.
Het literair oeuvre van de jood Bruno Schulz was eerder bescheiden: vier losse verhalen en twee min of meer autobiografische romans zijn bewaard gebleven: De kaneelwinkels uit 1933 en het vervolg Sanatorium Clepsydra. Schulz, die goed kon tekenen, illustreerde zelf zijn boeken. Een andere roman en enkele verhalen bleven onuitgegeven, de manuscripten werden tijdens WO II vernietigd. De literaire wereld van Bruno Schulz wordt gekenmerkt door voortdurende verandering en het verval van de oude patriarchale orde, wat soms tot hallucinante scènes aanleiding geeft. Bruno Schulz werd in 1892 geboren in het Oekraïense stadje Drohobycz, daar werd hij ook in 1942 door de Gestapo vermoord.
Mieczysław Weinberg (1919-1996) was een Pools-joodse componist die in 1939 vanuit Polen naar Rusland is gevlucht. Daar ontmoette hij Dimitri Sjostakovitsj met wie hij tot de dood van Sjostakovitsj in 1975 bevriend zou blijven. Weinberg leerde zijn vak vooral in cafés en het variété. Beide componisten beïnvloeden elkaar maar moeten ook flink schipperen om de censuur en de onvoorspelbare woede van Stalin te ontwijken. De capriolen van de geschiedenis hebben ervoor gezorgd dat Sjostakovitsj wereldberoemd is geworden, terwijl Weinberg in de vergetelheid is geraakt. Sinds enige jaren kent het werk van Weinberg evenwel een terechte revival, dankzij onder meer Gidon Kremer met zijn Kremerata Baltica en het Danel Kwartet dat al zijn strijkkwartetten opnam.
